Drzycim – jedyna miejscowość w Polsce o takiej nazwie. Tędy prowadzi dawny trakt z Nowego i Grudziądza do Bydgoszczy i Torunia.
Pierwsze wzmianki o Drzycimiu z 1091 r. znajdujemy w „Kronice..." Galla Anonima jako DRZU. Wieś wzmiankowana była już regularnie w XI w., a także 1263 i w 1360 roku.
2 km na wschód od Drzycimia, nad Wdą, 5 kwietnia 1091 r. miała miejsce bitwa między wojskami Władysława Hermana z Pomorzanami, zakończona zwycięstwem księcia.
Opodal kościoła, na domu nr 7, znajduje się ludowy krucyfiks z XIX w. Z Drzycimia do wsi Wery (3 km na pn.) prowadzi aleja przydrożna złożona z ponad 540 drzew, w tym około 275 dębów szypułkowych o obodzie w pierśnicy od 350 do 102 cm i 260 lip drobnolistnych o obwodzie od 360 do 96 cm. Blisko wsi Wery znajduje się głaz narzutowy zwany „Napoleońskim” o obwodzie 400 cm.
Stanisław Kujot, badacz dziejów Pomorza podaje, że parafia grodowa w Drzycimiu istniała już w 1226 r. Wg „Słownika Geograficznego” z roku 1881, pierwsze zapisy o istnieniu kościoła zbudowanego z drewna w kształcie krzyża, pod patronatem św. Apostołów Piotra i Pawła , wspomina się już w roku 1319. Drugą świątynię drewnianą zbudowano w tym samym miejscu w XVI w. i przyjęto wezwanie Wniebowzięcia Matki Boskiej.
W świątyni tej był cudami słynący obraz Matki Boskiej i łaskami słynąca Statua Ukrzyżowanego Pana Jezusa, która znajdowała się w górnej części ołtarza Pięciu ran.
Z końcem XVII w. kościół popadł w ruinę. W latach 1863–1865 na starych fundamentach zbudowano nowy, w stylu neogotyckim, p.w. Matki Boskiej Pocieszenia. Budowę kościoła i plebanii prowadził ks. Franciszek Ksawery Morawski. Konsekrował nowy Dom Boży 28.05.1876 r. sufragan Jeschke. Główny odpust parafialny obchodzi się w niedzielę, po św. Augustynie (po 28-mym sierpnia).
Do nowej świątyni przeniesiono gruntownie odnowiony cudowny obraz Najświętszej Maryi Panny oraz średniowieczny Krzyż, umieszczając go w bocznej nawie. Zarówno Krzyż, jak i Obraz są czczone przez parafian. Przeniesiono też i umieszczono w prezbiterium główny ołtarz – rzeźbiony w drewnie i pozłacany z figurą Matki Boskiej Pocieszenia i Dzieciątkiem Jezus. Nieco niżej, po bokach są figury św. Apostołów Piotra i Pawła.
W 1915 r. świątynię ozdobiono malowidłami naściennymi i w prezbiterium – wykonali je wybitni artyści malarze Wł. Drapiewski i N. Brücher. Wnętrze kościoła rozjaśniają piękne okna witrażowe. Na chórze umieszczono organy wykonane w 1870 r. przez firmę Sauera z Frankfurtu. W 42 metrowej wieży zawieszono 3 dzwony. Najstarszy jest z 1521 r. W czasie I-szej wojny światowej 2 dzwony skradziono, a w 1925 zawieszono 2 nowe, zakupione przez ks. Prob. B. Masłowskiego.
Od początku istnienia parafii cmentarz (1,8 ha) okala kościół. Obok cmentarnej kaplicy, zbudowanej przez ks. J. Pietrka jest Grób Nieznanego Żołnierza – spoczywają tam ofiary II-giej wojny światowej.
Za: www.nasze.kujawsko-pomorskie.pl
oraz informacje zamieszczone w kruchcie kościoła
Fotos: Cayetano
